Yarım Nefes Şiiri - Sadık Güler

Yarım doğdu nefesi;
tamamlanmayı bilmedi.
Gülüşü kırık bir ışıktı,
yüzünde tutunamadı.

Mutluluk kapısına vardı;
her defasında geri döndü.
Umut uzattı elini;
her dokunuşu kül oldu.

Gölge düştü üstüne,
bir ışığa varamadı.
Bir ses aradı içinde;
kendi yankısını bulamadı.

Tam gülecek bir an buldu;
kader bağını çözdü.
Yürüdüğü yol hep yokuştu;
attığı her adım geri döndü.

En sıcak mevsimlerde
soğuk, mührünü vurdu.
Tutunacak bir dal sandı;
tuttuğu yerden kırıldı.

Rüzgâr dahi onu tanımadı;
geçerken adını bile anmadı.
Bir yarım nefesti ömrü;
bütün kapıları kapandı.

Hiçbir kavuşma payı olmadı;
gün tam ona doğmadı.
dünya bilmedi adını,
sessizlikte yürüyen bir gölge kaldı.