Yarım Kesilmiş Sahneler

Zihnimdeki karanlık taşar bu dünyaya
Yolun düşer belki yine, sisler dağılınca
Ölüler de fısıldar, yeter ki susunca
Yum gözünü ve dal derine, başka çare yoksa

Kimsin, nesin, ne için geldin buraya?
Amaçsızlar aymaz, ciddiye alanlar umursanmaz
Bir an’lık suskunluk, bin cümleyi boğar
Bak, duvarlar da konuşur geceleri hatırlarsan

Şehir sönük, gözler yorgun, düşler sessiz
Bir düşün kalbinde yankı bulmazsa eksiktir
Gölgeye bastım hayatın, izim kalmadı
Kaldıysa da sildi rüzgâr, hatıra saymadı

Savrulur zaman, ben yerdeyim hâlâ
Düşlerim kime kaldıysa, selam söyle rüyama
Bir defterin kenarındayım — silinmiş sayfa
Fevkalâde bir yalnızlık, hayran kaldım bu rüyaya

Kırık bi' aynada aradım kendimi
Gördüğüm ben değil, geride kalan bir kimlikti
Sokaklar anlattı bana susarak hikâyemi
Her adımım eksik, her nefesim temsili

Kafamda döner hâlâ, yarım kesilmiş sahneler
Geçmişte kaldım sanki, zaman küser yarına
Kırılmış içimdeki pusula, ama yön ararım hâlâ
Gömdüğüm hayallerle ördüm duvarlarımı

Sustum ama içimde bağırır eski benliğim
Kimse dinlemese de, içimde konuşur hâlâ
Hayat, yarım kalmış bir dua gibi
Battım hep, ayakta kalmayı öğrenene dek

Ve şimdi n’apmalı, kelimeler yetmiyor bazen
Hicranla süzülen bir şarkının kederli ezgisiyle
Arkamdan yürüyen gölgeler susmaz oldu
Ama ben sustum, çünkü anlatmak yormaz oldu

Savrulur zaman, ben yerdeyim hâlâ
Düşlerim kime kaldıysa, selam söyle rüyama
Bir defterin kenarındayım — silinmiş sayfa
Fevkalâde bir yalnızlık, hayran kaldım bu rüyaya

Savrulur zaman, ben yerdeyim hâlâ
Düşlerim kime kaldıysa, selam söyle rüyama
Bir defterin kenarındayım — silinmiş sayfa
Fevkalâde bir yalnızlık, hayran kaldım bu rüyaya

Anlam bazen susunca duyulur...
Ama kimse kalmaz duymaya.