Hani mehteran giderken ölüme, öldürmeye
Ağır aksak ilerler, hem ağlamaya hem gülmeye
Acelen neydiki ey ecel
Amansız bir aceleyle geldin öldürmeye
Ülkem kan revan, ağıtlar yakılır
Kimleri aldın bilirim, acıman yok, kuralın amansız
Bir küheylanın kişnemesi kadar kısayken yaşam
Neden hep hazanmış gibi geçer sevgi zamansız
Tüm gülleri kardelenmi sanırsınki
Alırsın canları, erimeden karlar, bitmeden öyküler
Sen istersen çarkını çevirde yürü
Asla yarım kalmayacak türküler
Lanet okuyayım desem sana
Acırım güzelliğine yaşamın, kadri kalmaz
Sarılıp seveyim yürekten desem seni
Gonca güller açacak bahar bulamaz
Ne yapsam seni ey ucube ecel
Saklasam seni, tarihte yerin olmaz
Satayım desem seni ölümsüzlüklere
Beş para etmezsin sen
İnanki seni hiç, ama hiç kimse almaz...
20 NİSAN 2006
Kayıt Tarihi : 29.4.2006 11:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!