Yarım Kalan SEVDA Şiiri - Ebru Ertaş

seninleyken hiç bu kadar çok yaşamayı istemedim
yaşama tutunmam için sebebim olmuştun
ağrılarımı sızılarımı bile hissettmiyordum sen varken
aşkım dediğinde titrerdi bütün vücudum
ve unuturdum tüm hüzünleri...

sensiz bir sabaha uyandım yine bu sabah
bu sefer düşlerdende uzak sensiz bir sabah
şimdi gerçekten yoksun gidiyorsun
ve ben sana dur gitme diyemiyorum
toplamışsın valizini adımlarını atmaya başlamışsın
bahçe kapısından döner bakarmısın geriye diye bekliyorum
gidiyorsun ve çaresiz gidişini izliyorum

keşke gitme diyebilsem
tutsam ellerinden baksam gözlerine
gitme desem....ama yapamam ki...
bile bile seni uçuruma itemem ki...
anlıyorum gitmen gerek
ve biliyorum alışmam gerek...
kaç gün kaç ay kaç yıl geçecek
unutmayacağım sadece yokluğuna alışacağım
sensiz yaşamayı öğreneceğim...
şimdi bu yaralı kanatlarım nasıl kalkar bilmiyorum
buna dayanır mı yüreğim
dayanabilirmiyim bu ayrılığa
gücüm yok ki nasıl dayanırım...
nasıl alışırım yokluğuna

senden sonra iyi olacağım
kötü olsamda sen bilmeyeceksin
beni hep iyi bilecek
bununla mutlu olacaksın...

daha yaşanacak çok şey vardı sevdiğim
yarım kaldı...yarım kaldı sevdamız...
gün gelir ellerimiz yine birleşir mi?
yine bana gülümseyerek bakar mısın
yine hayallerimiz olur mu?

sen mutlu ol sevdiğim çok mutlu ol
mutlu olduğun her an
bir gün daha fazla yaşayacağım çünkü
bu yüzden hep gülümse açsın gamzelerin yine...

sonsuza dek sol yanındayım..
ve son nefesimde elimi sen tutacaksın...
seni çok seviyorum sevdiğim
seni çok seviyorum yarım kalan sevdam...
06.05.2008