Ben sadece annemi mutlu etmek istiyorum.
İyi bir çocuk olmak..
Seni tanıdığım günden beri sen adam olmazsın deyip duruyor..
Nedenini bulamadım henüz,
Oysa her sabah toplarım yatağımı..
Ve sabah bir çarşaf atarım çöpe, gözyaşı kokuyor diye..
Arasıra küvete kusuyorum, kırmızıya boyanıyor dişlerim,
Sanırım beyaz seviyor annem!
İki üç paket sigara içiyorum günde, camları da açıyorum oysa yaz kış demeden..
Bazen, yani gözlerimi resimlerinden alamadığım zamanlarda
Bir kaç gün kadar uyumuyorum..
Canlanacaklar diye bekliyorum aslında!
Ama bunu bilmiyor ki annem, neden kızıyor bu kadar?
Evet hala parmaklarıma bulaştırmadan çikolata yiyemiyor olabilirim, bu adam olamamak için geçerli bir sebeptir belki de!
Eve de pek geç kalmam ben, evden çıktığım da pek söylenemez zaten.
Üstelik hiç kaçırmam anti depresan saatlerimi..
Ağzıma böcek ilacı sıktığımı da söylemedim anneme.
Hatta benim ulaşamayacağım yerlere koyuyorum kibritleri, kendimi odaya kitleyip içimi tutuşturduğum günden beri..
Ben adam olamamışmıyım yani şimdi! ?
Adam nasıl olunuyor ki?
Sen adam mısın sevgili?
Emre Akbulut
Orostopol 2011
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta