Yine dert tasa ve gam
Çok değil Az bir yolum var dayansam
Haksızlıkları anlatmaya başlasam
Hep konuşur asla susmam
Yanarım solarım ama yıkılmam
Hayatta dimdik dururum
Başı olmadı ki bizim sevdamızın
Hep sonlandırdılar ilk diyemediklerimizi
Gelip uzaklaştırdılar ansızın
Kapanmayan yaralara mahkum ettiler yüreğimizi
Yanlış yer ve zamanda çaldı aşk kapının zilini
Biz açmaya yeltenmeden daha kapıyı
Ölü gibi sessiz bu sensiz
Eli kolu bağlı bekler çaresiz
Yaşam biter hayal biter nefessiz
Sen mutluluğa ulaştın bensiz
Nedenler olsada arada
Ayrılığımız nedensiz
Sığındığım mabed sadece bir gölge
Yıkılmış dört duvarı
Kalmamış bir pencere
Heryer zifiri karanlık
Göremiyorum hani gökyüzü nerede
Hançer saplanır yüreğime her gece
Zorda kalınca
Hemen bel bağladık yoluna
Sırtımızı dayadık kapına
Ellerimizi uzattık makamına
Dinden vazgeçtik dünya uğruna
Makamından zevk alamadık doya doya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!