Yare Giden Yollar Şiiri - İbrahim Yılmaz

Yare giden yollarda derin uçurumlar var
Hayat kükremiş bir nehir gibi üzerime geliyor
Çaresizim, yapacak bir şeyim kalmadı
Ben sustum gece boyu yağan yağmurlar ağladı
Nasıl bir sevda ki bu gönlümü acılar dağladı.

Aklımı kör bir kuyuya attım
Kalbim bir içdeniz
Gemilerim rotasız
Zulamda harici bir aşk ağlıyor
Gözlerin yüreğimi dağlıyor
Sen benden saklanıyorsun
Biliyorum;
Aklına sorarsan benden uzaklaş diyor
Kalbin ise ondan vazgeçme diyor
Hal bu ki yiten zaman değil, biziz
Artık bende yavaş yavaş akşam oluyor
Sana meftun duygularım çırpınıyor.

Her kapının kilidi vardır
Yalnız aşk kapısının kilidi yoktur
Aşkın kadrini bilmeyen bir kalp
Çorak bir tarladır
Sevdiğine giden yollar ıraktır
Menderesler çizer nehirler akarken
Terselmiş vadileri yalayıp aşka akar nehirler
Asiye anam hışımla baktı Nil'in hırçın sularına
Kalbi o anda öyle acıdı ki yürek parçasına
Ama ona Firavun sarayının kapısı açılıverdi
Hal bu ki ona sunulan bu bir mucizeydi.

Yare giden yollarda tercih zordur
Hayır gördüğünde şer
Şer gördüğünde hayır vardır
Sen dudaklarına ve
Kalbine kilit vursan da
İş olacağına varır
Sen rahat ol
Kaderin üzerinde
Kalbinin sahibi Allah vardır.

Aralık 2024