Hangi masalda karşılaştı sevdamız?
Hangi zamana kalp uyduramadık sevgili?
Bazen kavuşmakla bitmez masal,
Çünkü her kavuşan mutlu olmaz.
Biz başkalarının düşlerini yaşatmak uğruna
Kendi gerçeğimizi kaybettik.
Sadakat gecenin en koyusunda unutuldu!
Issız bir kıyıya vurdu kalplerdeki hakikat!
Sen hiç intihar sesi duydun mu?
Ben kendi ölümümün sesini duydum.
Hayatımda ilk kez birinin sesini içime çektim.
Kendimi sesinle boğarak öldürdüm.
Masal bitince herkes evine gider.
Onlar ermiş muradına derler,
Yalan!
Aslında masal kaldığı yerden devam eder.
Çünkü her kavuşan muradına eremez..
Bitti dediğin,
Pes ettiğin yerde tuttum elinden,
Viran olmuş yüreğine can verdim
Ben sana hayatı yaşamayı öğrettim.
Benim öğrettiğim hayatından ilk beni çıkardın.
Gemi batarken fazla yüklerden kurtulur gibi…
Denize atılan bir yük oldum.
Senin gemin denize,
Gidişin benim gözüme battı..
Unuttun mu?
Ciğerlerime dolan suyla değil
Sesinle boğmuştum kendimi.
Masal böyle mi biterdi?
Dinle sevgili..
Ben ölü kahraman!
Bu masalın sonunda,
Gökten bir elma düştü,
Yarısı sana, yarası bana kaldı…
YARASI BANA KALDI!
Gönül KütükKayıt Tarihi : 15.10.2025 02:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!