Yaralı Yürekler Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Yaralı Yürekler

Bir gece vakti,
sessizliğin koynunda
yaralı yürekler bekler,
kırık umutların izinde.

Rüzgâr alır sözcükleri,
dağılır geceye,
dolaşır tenhada,
dolaşır yitik hayallerde.

Gözler sormaz artık,
kalpler konuşur suskunlukla,
her acı bir şarkı,
her yara gizli bir sırdır.

Yaralı yürekler,
diken üstünde yaşamayı seçer,
her düşüşte yeniden doğar,
kendi külleriyle.

Ve bilirler,
en derin sessizlikte bile,
bir umut çiçeği açar,
belki de en kırılgan haliyle.

Zamanın soğuk elleri,
dolaşır tenimde,
sarsar yılların yükünü,
yine de düşmem ayağa.

Gözlerimde binlerce gece,
binlerce yitik yıldız,
her biri bir hayal kırığı,
her biri sessiz bir fısıltı.

Yaralı yürekler bilir;
kanarken bile yaşamak güzeldir,
her damla, yaşamın şiiridir,
her yara, sonsuz bir öğretidir.

Ve sonunda,
kırılmış dalda yeni bir tomurcuk açar,
hayat devam eder,
yaralı yürekler bile sevebilir yeniden.