Yarabbi Şiiri - İbrahim Halil Demir

Yarabbi,
Sen, her yerde hazır ve nazırsın.
Sen, insana şah damarından daha yakınsın.
Sen, karanlık gecelerde yürüyen karıncadan haberdarsın.
Sen, kalplerden geçeni en iyi bilensin.
Ve sen, her şeye kadirsin.

Yarabbi,
Sen, yerin göğün sahibisin.
Sen, her türlü mahkukatın rızkını verensin.
Sen, her şeyi gören ve işitensin.
Sen, yağmurları yağdıran şimşekleri çaktıransın.
Ve sen, göğü gürleten kalplere korku salansın.

Sen, esirgeyen ve bağışlayansın.
Sen, her canlının karnını doyuransın.
Sen, güneşi doğuran ve batıransın.
Sen, yıldızlarla asumanı süsleyensin.
Ve sen, geceyi gündüzü edensin.

Yarabbi,
Sen, hiçbir insanın parmak izini birbirine benzetmeyensin.
Sen, mazlumların dualarını anında kabul edensin.
Sen, güzeli çirkine, çirkini güzele, kader olarak yazansın.
Sen, yere göğe sığmaz ama insanın kalbine sığansın.
Ve sen, her şeyden münezzehsin.

Yarabbi,
Sen, ana rahminde kan pıhtısına can verensin.
Sen, yalçın kayalardan buz gibi suları çıkaransın.
Sen, yoktan var vardan yok edensin.
Sen, bir anda kainatı yer ile yeksan edensin.
Sen, karları yağdırırken birbirine değdirmeyensin.
Ve sen, gerektiğinde herkesin müstahakkını verensin.
23/Şubat/2009