Yarabandı Şiiri - Çağdaş Çetinkaya

acı hayata açılan tek kapıdır
ya da hayat
acıya.

zaman en değerli yanılsamadır
ya da yanılsama zamanında
araçtır,
yarayı kapamaya yarayan
daha büyük yara.

acı ve zaman
mantığı oluşturan
oluşturduğunu yıkan
yıktığını bozan
bozduğunu yine, tekrar, tekrar…

şimdi, dinle, iki seçeneğin var;

‘‘Acıyla mı oynayacaksın yoksa zamanla mı,’’
nasıl yanılmak istersin? Biri öldürür, diğeri büyütür.
Bir rivayete göre acının zamanında zamanı seçenler,
zamanın acısında da acıyı seçenler
kaybedermiş! ’’

hala anlamıyor musun,
kafanın dikine mi gideceksin,

o halde silahını şakağına daya
yeni diktirdiğin matem kıyafetini giy,
nefesini tut ve katili oyna.

kapıyı açmak yetmez
ilerle o koridorda
yık kendini senden istedikleri gibi
öldür.

olmuyor mu,
ruhundaki basmakalıp acılar dinmiyor,
başka kimse yakmıyor mu belleğini.

bir seçenek daha var,
bu şiiri yara bandı olarak göğsüne yapıştırıp,
pencereyi açıp, bağırmaya başlayıp;

‘‘Kolaysa siz yıkın kendinizi be, yeter,
yeter ulan, yıkın kullandığınız terminolojiyi! ’’

Atlayacak mısın aşağı,
orası tarihe açılan zamanın kapısı…