Yare bırakma ecelim olmasın
Yarab affet beni sen al canımı
Geride hiç bir hatıram kalmasın
Yarab affet beni sen al canımı
Kulların zehir katıyor hayata
Kalbim yine razı gelmez feryada
Yaşanmıyor yarattığın dünyada
Yarab affet beni sen al canımı
Sen ne yarattıysan asil yarattın
Bir damla kan ile nesil yarattın
Fakat insanları nasıl yarattın
Düşman gibi sardılar her yanımı
Yarab affet beni sen al canımı
Yardım istedim beni duymadılar
Dostlarım dost yerine saymadılar
Yarattın yine sana uymadılar
Yarab affet beni sen al canımı
Keşke ömür boyu bir taş olsaydım
Gözlerden akıp giden yaş olsaydım
Özgürce uçuşan bir kuş olsaydım
Yaş dökmezdim kırınca kanadımı
Yarab affet beni sen al canımı
Yarattıklarına değer biçilmez
Sen olmazsan bu kapılar açılmaz
Sen almazsan bu canımdan geçilmez
Yarab affet beni sen al canımı
İnsan alıştı canı zehretmeye
Başladım ben hayata kahretmeye
Takatim kalmadı ki sabretmeye
Yarab affet beni sen al canımı
İyilik yerine kin mi yarattın
Kötülükleri hep sen mi yarattın
Garibanımı çirkin mi yarattın
Dostum yok unuttum yine adımı
Yarab affet beni sen al canımı
Kayıt Tarihi : 3.9.2007 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27.01.2002 PAZAR
Başladım ben hayata kahretmeye
Takatim kalmadı ki sabretmeye
Yarab affet beni sen al canımı
Can dost bu genç yaşta bu sitem niye ömrün bereketli sevgi dolu mutlu geçmesi için dua ediyorum allaha amanet ol
kapıların kapandığını düşündüğümüz an söylenen ifadeler...
'Yarab Affet Beni Sen Al Canımı'
ruhun gerçek aydınlığa erişebilmesi için her adımda açılan perdelerle geçilecek aydınlığa...zorluklardan geçerek, acı çekerek...
ki hayatın özüyle yoğrulabilelim...
bu bağlamda içerik güzel...kutlarım
TÜM YORUMLAR (8)