Yara ve Sen Şiiri - Talha Bozdemir

Biliyormusun;
Bana geçmeyecek bir yara bıraktın.
O yaraları ne kadar sarmaya çalışsam;
Nafile, o yara her gün kanıyor.
Sanki bana mırıldanıyor bazen;
"Geçmeyecek" diyor.
Haklı, geçmesin de zaten.
Geçmesini ben istemem.

Kalemimin ucunu her gün kana buluyorum.
Seni unutmak için kaç defter bitirsem,
Kaç yarayı kendi ellerimle açsam,
Kaç geceyi sabah yapsam.
Yine ellerin çıkıyor ceplerimden.

Sigaram sana alışkın ve gözlerin...
Neye dokunsam da senin tenin.
Ben o gün bıraktığın yerdeyim hala.
Kan, kir, gözyaşı.
Bir Tilki gibi sinsi bakışların,
Ve onlarca sayfalık sen.

Her gece camdan dışarıyı seyrediyorum.
Bir sokak köpeği gibi,
Gözlerim de seninle geçen yazlar.
Hatırlıyormusun?
O tren garlarını.
Ben hiç unutmadım ki.
Biliyorum, sen sildin.
Sen sildikçe ben bir yerlerden eksildim.