Yara Şiiri - Betül Külahçı

Ne sensiz günler gördü bu yürek
Hepsini de atlattım elbet
Ah o geceler
Ne yakarış ne çıldırışlarıma şahitler
Kaç kere vazgeçtim kendimden
Kaç kere son mektup yazdım
Bİr bilsen
Gözlerim kurudular
Asıl sen beni bırak
Ben de bir ben daha var
Nasıl dayanırdım
Nasıl kaldırırdım bu acıyı
Nasıl kapatırdım bu yarayı
Aslında kabuk bağlayan her yara
Yeniden kanar
Ama dokunmazsan
Ne kabuk kalır ne kan akar
Sonra! Dokunmadım yüreğime
Dokunmadım kanatmadım
Hep gözümün önündeydi
Biliyorum dokunursam yıkılacaktım
Biliyor musun sevgili?
Yara geçti!
Ama hala izi var.