Geçmeyen yaralarım var benim,
Kaşınırsa iyileşir diyorlar.
Kaşıdıkça kanıyan, kanadıkça büyüyen,
Sesine muhtacliğım içimdeki yetimleri savunurken,
Bitti bende;
Bu dünya' ya inanç...
Ve ben yine kapına geldim.
İçimdeki fırtınalara tüm suskunluğumu giydirerek...
Kayıt Tarihi : 7.7.2024 19:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Temmuz 2024 Karşıyaka Mezarlığı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!