Dost diye yüzüme gülen kişiler
Dar günümde kaçıp gidermiş yar, yar
Nedeyim tükenmez dünyada dertler
Servet diye gelen bitermiş yar, yar
Bülbül konmaz olmuş gonca güllere
Katip yazım yazmış gurbet ellere
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
