Yar İle Hemhal Şiiri - Halis Bilgin

Kalbimi ellerinden bir alabilsem,
Muradıma hasıl olmuş olurum.

Felekten geceyi bir çalabilsem,
Günahın sırrını bulmuş olurum.

Aşkımın önünde bir kalabilsem,
Sıla pınarında dolmuş olurum.

Gözlerinde ışığı bir bulabilsem,
Huzuru oradan almış olurum.

Dostlar Kervanı’na bir dalabilsem,
Ben teselliyle durmuş olurum.

Duayı istemekle bir kılabilsem,
İrfanın yanına varmış olurum.

Vefa denizine bir varabilsem,
Yanıma, canıma sarmış olurum.

“Yar benim, ben de yar„ olabilsem,
Vahdetin sırrına ermiş olurum.

Yaramı aşkınla bir sarabilsem,
Dermanın içine girmiş olurum.

Ferhat’ın Dağı’nı bir yarabilsem,
Canımı yoluna vermiş olurum.

Kaybolan izine yüz sürebilsem,
Kapının önünde derviş olurum.

Bilal’in Sesi’ni bir duyabilsem,
Mescid’e koşarak gelmiş olurum.

Kitab’ı yükseğe bir koyabilsem,
Söz’ün değerini bilmiş olurum.