Sitem doldu sinemde, sus ey dilsûz gönlüm
Her nâle bir ket vurdu, kırıldı söz gönlüm
Yakınca aşkın ateşi, külünde kaldı bahar
Sükûtun içinde ağlar, gecede köz gönlüm
Bir gül için dikenle barınır sabr u hicran
Gülistanda değil, hüzne düşer düz gönlüm
Ey yâr, vefâ nedir ki senden umar hâlini?
Zamâne hep feryâda bürür, bez gönlüm
Ergün yine susmayı seçer her vâveylâda
Kalbinde kan besler de görünmez göz gönlüm
Kayıt Tarihi : 2.8.2025 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!