Yar Hasreti Şiiri - Turgay Kurtuluş

Dağlar gibi yüksek başım eğilir,
Gönül yarasını kimse bilmesin,
Hasret ateşiyle gözüm seğirir,
Yar beni görünce yoldan gelmesin.

Bahçelerde güller açar bu seher,
Yüreğimde sözler saçar her sefer,
Gözlerimdeki yaş dinmez bir keder,
Yar beni görünce gülüp geçmesin.

Al yanağın sanki doğan güneşim,
Bir bakışın olmuş benim ateşim ,
Her gece rüyamda sevdalı eşim,
Yar beni düşünüp derde düşmesin.

Sen bir ince fidan salınır durur,
Kara kaşın çatıp gönlümü vurur,
Yanan gönlüm her dem hasretle kurur,
Yar beni derdimle böyle üzmesin.