Yar gitti ardına bakmadı bile
Beni hep aşkımla özler bıraktı
Bir umut ışığı yakmadı bile
Bende böyle yaşlı gözler bıraktı
Yalvardım o kadar veda ederken
Yalan söylüyordu sevmedim derken
Kalbim yanar oldu o yar giderken
Sanki bu içime közler bıraktı
Gönülden öldürdü yaşıyor beden
Sordum söylemedi gitmeye neden
Bir ömür diyordu o oldu giden
Bana tutulmayan sözler bıraktı
Bir defa aramaz sormaz vefasız
Ne yapsam ne etsem artık faydasız
Beklerim yinede sessiz sedasız
Hasretiyle solan yüzler bıraktı
Oturup konuştuk durur masalar
Anılar beni hep acıya salar
Unuturdum böyle dert olmasalar
Bende silinmeyen izler bıraktı
Sevgiyle çevirdik bu aşkımızı
Kimler girip bozdu aşk çarkımızı
Beraber dinlerdik o şarkımızı
Hep çalar kemanlar sazlar bıraktı
Maziye gömdü bu aşkı adıyla
Ayrılmadı dostca sevgi tadıyla
Yenildi gurura o inadıyla
Arada erimez buzlar bıraktı
Kayıt Tarihi : 4.1.2013 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!