Yar Gelsin Diye Şiiri - Sadık Kocabaş

"Yar Gelsin Diye"
Her gece uyurum, yastığım ıslak,
Aklım firari, yüreğim tutsak.
Sensiz her mevsim, her ay yasak,
Geceler bitmiyor, yar gelsin diye.

Dağlar mı sarmış yolları, bilmem,
Gurbet çok ağır, kimseye gülmem.
Sensiz nasıl yaşanır, inan ki ölmem,
Hasretim bitmiyor, yar gelsin diye.

Ne zaman gelecek o gülen gözler,
Aklımı başımdan alan o sözler?
Unuttum desem de, kalbim özler,
Yollarım bitmiyor, yar gelsin diye.

Yoruldum artık, dönmesin çarkı,
Kalmadı neşe, kalmadı şarkı.
Yüreğimde bir sızı, aklımda bir farkı,
Sensizlik bitmiyor, yar gelsin diye.

Bakışın bir ateş, içimde yanar,
Sözlerin bir bıçak, tenimi yarar.
Sanki bir nehir durmadan kanar,
Ağrım dinmiyor, yar gelsin diye.

Yalnız kalmış, kırılmış bir dal gibiyim,
Kimse bilmez gönüldeki ahval gibiyim.
Kaderime bırak artık, derhal gibiyim,
Gurbetim bitmiyor, yar gelsin diye.

Yolum sana düşse bir anlık bile,
Bırakır geçerim şu dünyayı bile.
Yeter ki dön artık, şu gideni bile,
Ömrüm bitmiyor, yar gelsin diye.

Hayalimde yüzün, dilimde ismin,
Bir ömür sürer bu aşkın resmin.
Sanki kalbimde bir hançer desin,
Yaram bitmiyor, yar gelsin diye.

Yıkılmış bir şehir, kalbimde enkaz,
Her an bir hüzün, her an bir enkaz.
Sensizlikten başka bir yolda çıkmaz,
Vuslatım bitmiyor, yar gelsin diye.

Yüzümdeki çizgi, yaşımın izi,
Görmediğim sen, kalbimin sızı.
Kalemimden dökülmez son bir yazı,
Sabrım bitmiyor, yar gelsin diye.

Geceler gündüz, gündüzler gece,
Kalemsiz şair kaderle çözer bilmece,
Sayıklar ismini inan ki hece hece,
Derdime çare, yar gelsin diye.