Yar Elinden Neyleyim Şiiri - Yener Koç

Yâre verdim yüreğimi bilmiyor
Güller derdim has bahçeden almıyor
Koşturdum da o bir adım gelmiyor
Naçar oldum yâr elinden neyleyim

Neyleyim de dostlar acep neyleyim
Akıl başta değil işte böyleyim
Hâl kalmadı bende yâre söyleyin
Uçar oldum yâr elinden neyleyim

Bakışları yüreğimi deliyor
Güzelliğin kudretini biliyor
Hata etse bir gülüşü siliyor
Kaçar oldum yâr elinden neyleyim

Kimi zaman bülbül olup şakıyor
Köle edip zincirini takıyor
Yandığımı görüp öyle bakıyor
Duçar oldum yâr elinden neyleyim

Olmaz olsun desem yine olmuyor
Kökü söksem su vermesem solmuyor
KoçYener’im boşa koysa dolmuyor
Göçer oldum yâr elinden neyleyim