Yâr Diyemedin Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Madem imkansızdı niye başladın
Bu gerçeği bak da gör diyemedin
Ben seni düşledim sen de düşledin
İkimizden olmaz zor diyemedin

Benim Dünyam sendin her şeyim sendin
Ben sana döndükçe sen yana döndün
Sen beni yaktıkça kendin de yandın
Yüreğimde yanan kor diyemedin

Ne zaman çağırsan gel desen geldim
Sen gittin bu ele sığamaz oldum
Ağlasan ağladım güldüysen güldüm
Benim gönlüm sende var diyemedin

Bilemem ne desem şaşırdım şaştım
Sevda ateşine seninle düştüm
Gözlerin harladı tutuştum piştim
Benim yüreğimde kor diyemedin

Seviyorum deyip beni işleyip
Bir karar verip de benle başlayıp
Benim ile onca hayal düşleyip
Gel bu düşü hayra yor diyemedin

Ben hayal kurdumsa seninle kurdum
Sen yok isen yoktum var isen vardım
İl'imdin obamdın yanındı yurdum
Kalbim kalbin ile bir diyemedin

Canını ver desen candan cayardım
Canını canımdan öte sayardım
İçinden söylesen yine duyardım
Gitme ne olursun dur diyemedin

Gidip öğrenelim aşkı bilenden
Gel de konuşalım aşkın dilinden
Ayrılmadan sevdam Aşkın yolundan
Ellerimi tutup sar diyemedin

Sevdiğim divanen delindim delin
Tuttukça bıraktı elimi elin
Sevmedin mi! diye dönmedi dilin
Bana bir kez olsun yâr diyemedin
Bir kez olsun yâr, yâr, yâr diyemedin