Şu Gönlüm Şiiri - Necmettin Pek

Yıllar yılı çile çekti inledi
Ne bir yasak nede ferman dinledi
Deli gibi imkansızı bekledi
Bal zannetti, zehir içti şu gönlüm

Bir çift kahverengi göze vuruldu
Bazen dalgalandı bazen duruldu
Sevdaların yokuşunda yoruldu
Başıma ne dertler açtı şu gönlüm

Çok ağladı güler gibi göründü
Bir aşk için bin kedere büründü
Darbelerden uslanmadı süründü
Kilitli kafesten kaçtı şu gönlüm