Ağaçlar büyürken
Dallar dallanır
Rüzgar okşadıkça
Yapraklar sallanır
Mutlular, mutsuzlarca kıskanılır.
Nitekim dil de türler gibi
Sever değişimi
En iyisi mi?
Ben kendime benzeteyim diğerlerini…
Kaldırdılar ve indirdiler dipçiği
Netekim durduracaktır gen akışını
Dillerden başladı değiştirmeye
Meşrulaştırdı tecavüz nakışını
Program tamamlanacak, DNA’lar tekelleşince…
Bu süreç bir bilmece…
Üzümden şarap sıkar gibi
Ayaklarımızla yoğurduk
Farklı bağlardan toplayıp
Şarap gibi bir ırk doğurduk!
Beyinleri yıkayıp…
Netekim kökleri hep toprak altındaydı
Kökler aynıydı,
Yüzyıllarca değişmedi kitabı
Dallara aynılığı buyurdular
Evrime meydan okudular…
İtaat etmeyenleri
Bir ordu refakatinde
Gönderdiler diri diri
Yükseldiler götlere,
Yapraklar döküldü eylülde…
Kayıt Tarihi : 28.12.2014 02:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!