rüzgar dindi...
yapraklar yeni yerleriyle değişti zamanı...
kurumuş,sararmış,zamana karşı koyamadan,
bir rüzgar melodisine kapılmış,
sonbaharı doğurmuş kalbim...
sonra bir yola yürümüş...
nerede sonu bilinmeyen...
yalnızlığa mahkum bir ben...
bir yaprak misali bedenimde...
geride kalan yalnız bir dal ağacında...
ve yer de ki ben yalnız aşkımın mahkumluğunda...
01,05,2009
Dilek AnkaraKayıt Tarihi : 15.12.2011 13:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!