Yaprak kesen dişi karıncanın tiradı 3

Yalnızca sevgili hayat sana dokundum.
Zaman aldı seni benden
En güzel hatalarım gibi
Sen koskaca bir ormanken
ve aşk unutturdu seni
bir ağaç olup kendimi baltalarken ben.
Her şeye reğmen onu soluyup
diyorum ki hayat güzeldir
kırsa da dalını rüzgar
ona olan tutkun emer köklerinden
ve bir tanrı ruhu yaşatır beni.
en yakının düşse uzağa
ve TERK etse de seni yar
hayatın sonsuzluğu
yangına selmişcesĩne kuşatır beni
iste o zaman anla ki
acıyla dolu bir beden var burada,
lste o zaman ağla ki
bir damla karışsın bu yangına.
bu oyun ve bu yalanlar bitsin.
seni herkesin kendileştirmeye çalıştığı bu dünyada
Sen hayatının kendisiyle bir ol
Kendini bul diyenlerin yalan sabrina inat,
iste bu benım de ruhunla soyunurcasına
Damla okyanusla birdir balikların selamına hasretsen.
ve bu son cümleyi hatırla
bu yarım şiiri de sevda uğruna at bir denize gitsin..

bir kağıt yaktım sandım ki hep kendimi yaktım.
bir ağıt yaktım sandım ki tüm dünyayı yaktım.
iste buradasın sucluluk ve utancın cemberine ragmen devam ediyorsun yaşamaya,
benle,bensiz akıyorsun hayata.
isyan bayrakları çekilirse semaya.
son gülleri atıp o son unutulmaz bakışınla,
beni de koynuna al dercesine
cikar o kalbine saplanan binlerce oku
Ve her seye inat ruhuna bir fatiha daha
oku..

Sonu yok sonsuzun
Yaşam yok onsuzun
Sev der son kitabi okurcasina
Oku der son agini dokurcasina
Bir karınca sabrıyla devam eder yaşamaya.
Yangınıma su versen ya,
Ne farkı var hayatın asenadan.
Ne farkı var karıncanın bu hayattan.