23.03.2005 Yüksekova
Artık yoruldu kalemim, kalbim yazamıyor.
Gözyaşlarım hapsoldum gözlerinde, artık akmıyor.
Soldu çiçeklerim, ilkbahar bile can vermiyor.
Anlamadım; neden sonbahar, dalımdan kopardığı yaprağımı geri getirmiyor?
Bırakma, tut nasır tutmuş ellerimden.
Sesleniyorum bize, rotasını kaybetmiş bir gemiden.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta