Bir çocuğun yaptığı yapbozcasına hissettim kendimi;
Sensiz gecelerde ,
Parçaları eksik, varlığı kabul…
Hüsranla sonuçlandı varmak istediğim her yol ,
Cesaretim yoktu da aslında gitmeye ; ıssız bir patikaya
Sonu var mıydı da yükleniyorsun kendine ?
Çıkış yoktu da belli ki bu yapbozdan.
HA ALINMA kırgınlığım sana değil sevgilim ;
Belliydi , yorgunduk aslında , ihmal etmiştik birbirimizi;
Zaten istemezdin de gitmeyi ; ışıktan yoksun , mütenahi yollara
Maziye yöneldim bende,
Araladım kapıları ,
Eşiğinden baktım senden habersiz ; Eski sana
HAKLIYMIŞSIN! O ZAMANLAR GÜZELMİŞ. Zaten artık :
Ne yapbozun parçaları eski yerinde
Ne sabır kalmış tamamlamaya
Ne de biz , biz eskisi gibiyiz…
Beni de bu şiirde görebilirsin aslında ;
Oldukça boş birkaç satır hala ;
BU yıpranmış, nüshada ….
Kayıt Tarihi : 9.12.2023 13:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!