Yapacak çok şey vardı.
Dağ doruklarına çıkacaktık daha,
Gökyüzüne bakacaktık,
Kayan yıldızları sayacaktık,
Bulutlar düşleyecektik süt beyazı.
Darağaçlarından sehpalar yapacaktık,
Karşılıklı çaylar içecektik.
Liseliler geçecekti yanımızdan,
Yüzlerinde al bir tebessüm,
Merhaba diyeceklerdi.
Sen Nazım’dan, ben Necip Fazıl’dan okuyacaktık.
Sonra gülüşlerimiz,
Seslerimiz karışacaktı ay ışığında.
El ele tutuşmayı düşleyecektik.
Yapacak onca şey vardı,
Yarım bıraktıklarımız,
Başlayamadıklarımız.
Çılgınca koşacaktık,
Büyük şehirlerin caddelerinde,
Taşları aşınmış sokaklarında,
Acaba demeden, irkilmeden,
Güvenli yarınlar düşleyecektik.
Yapacak çok şey vardı daha.
Sevgi tohumları saçacaktık dağlara,
Engin ovalara.
Bahar yağmurları yağacaktı,
Susacaktı silah sesleri, duracaktı gözyaşları.
Mavimsi gülüşler yükselecekti yeryüzünden.
Barış dolu yıllar düşleyecektik.
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 22:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!