___ Yanmayıp Neyleyeyim ___

Hayat adlı acının çekmiş tüm sancısını
Sükûtla boyun eğmiş yanmayıp neyleyeyim
Bulamamış ömrünce gönlünün hancısını
Acın bende hissettim yanmayıp neyleyeyim

Bir günlük huzuruna ömrünü serecekken
Gülü arzu edene goncalar derecekken
Gerçek seveni bulsa kendini verecekken
Hüznünü yudumladım yanmayıp neyleyeyim

Sırtına bir bir atmış dertle dolu günleri
Ömre çıkan her yolun acıymış hep yönleri
Elimden gelse keşke unuttursam dünleri
Biçare kalıyorsam yanmayıp neyleyeyim

Gözüme dil öğrettim o dilden soru sordum
Günler geceler boyu aklımı buna yordum
Nedir gözün lisanı anlatsa deyip durdum
Gözünün lisanına yanmayıp neyleyeyim

Anlattığı, bir ömrün acısı hece hece
Hüzzamı bestelemiş yaşadığı her gece
Derdini hissedince dayanmak zor o güce
Sırdan, sırrı çözünce yanmayıp neyleyeyim

Namertlerin yüzünden gözden yaş süzüldü ya
Yaşadığı depremler yüzünden üzüldü ya
Damla damla yaşları yanakta dizildi ya
Bir damla yaş uğruna yanmayıp neyleyeyim

Pınar iken kurumuş çile yüklü gözleri
Namertçe vurulmanın silinmemiş izleri
Anlat derdini dedim, ok gibiydi sözleri
Oku ruhuma battı yanmayıp neyleyeyim

Güzelim gözlerine sevinçlerin yerleşsin
Hem öyle yerleşsin ki; tebessümler birleşsin
Buruk dudaklarında gülücükler gürleşsin
Gülüşün göremezsem yanmayıp neyleyeyim

Bundan sonra dilerim atacağın her adım
Mutluluğa yürüten insan bulman muradım
Zerre faydam olursa dolana dek miadım
Gücümü tüketmezsem yanmayıp neyleyeyim