Yanmasın Sönsün... Şiiri - Selim Bayrak

Yanmasın sönsün
Kanmasın sussun
Kanamasın artık öldüm
En başında bir çöldüm
Serabım bol Serap’ım hiç olmadı
Şarabım bol kadehim hiç dolmadı
Anmasın dönsün
Kabul et artık
Sen bönsün
Yastıksız yüzükoyun uzanmış
Dünsün
Katıksız bir ömür
Kara kuru kömürsün
Durmuş bir saat
Kudurmuş bir söv’sün
Nefretin kendine
Esaretin bendine
Cesaretin punduna...
Uyuşmuş bir kol
Uydurulmuş bir sev’sin
Kuytu köşede bidon
Gazı kaçmış balon
Hoyrat bi gecede sevdam
Debelenmekten başka işe yaramayan libidom
Çıkar yol
Yolumdan çıkar gider uzaklara
Kaçak bile olamam
Bile bile düşerim tuzaklara...

20.04.2006 İstanbul