Yanmasın Şiiri - Okan Tuğrul Alpargun

Zaman tünelinden geçtim
Dünleri yüreğimde yağmalayarak
Akşamları gündüze boyadım yine
Her yerde yalnızlığın ayak sesleri
Tüm evrende senden geriye kalanlar
Bir türlü sensizliği içime sindiremedim
Dün dünde kalırmış
Her hasret sadece o gün yakarmış
Peki can canana hasret kalmışsa
Kim sonsuza mutluluk saçarmış?
Kimse bilmez duymaz
Derin bir uykudadır adalet
Kimi sinsi bir düşman
Kimi aşikare kuyu kazmakla meşkul
Hadi ölmediysen bir ses ver!
Her zerremde tekrar oluver
Dön gel dön gel artık
Zaman sensizlikte durdu
İzin verme
Bak baharlar artık hazan oldu
Gözlerimde nefret yüreğimde nefret
Ne olur izin verme
Yanmasın bu,
Son umutların ekildiği
HAYAT TARLASI...