Yanmakla Yüzleşmek Arasında

(Madımak’a Adanmış Davalar – VIII. Şiir)

Alevlerin dili yoktu,
Ama her şeyi anlattı.
Duvarlar konuştu,
Perdeler haykırdı,
Ama insanlar sustu.

Yüzleşmek zordur,
Çünkü yüzünüz yanar belki,
Gözünüz kararır,
Ama siz,
Ne yandınız…
Ne baktınız…
Sadece geçtiniz!

Sıcaklığı hissetmediniz,
Çünkü dışardaydınız.
İçeri bakmadınız,
Çünkü içerde insan vardı…
Ve insanın yanışı,
Sizin inancınıza dokunmuyordu!

Adalet dediniz,
Ama terazinin kefesinde
Vicdan yoktu!
İnanç dediniz,
Ama o yangında Tanrı değil,
İnsan yargılandı.

Şimdi sor kendine:
O gün hangi taraftaydın?
Alevin mi?
Külün mü?
Sessizliğin mi?

Çünkü yüzleşmek,
Yanmak kadar acıtır!
Ama kaçmak,
Bir ömür yakar!

Biz yandık,
Ama siz hâlâ terlemiyorsanız,
Belki de
hiç aynaya bakmadınız!