ateş senden sonra unuttu yakmayı
yokluğun kadar uzun sürmemişti
hiçbir dünya yangını
alevler yürürken kan nehirlerinde
kalbin tüm kapıları demirden sürgü çekse bile
ruhun gizemli yerlerinde
yeniden ve yeniden tutuştu
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta