Yanlızlık ve Sen Şiiri - Arif Arifoğulları

Yanlızlık bir uçurumsa şayet
Ben bu uçurumda her gün yaşıyorum
Yanlızlık yokluksa eğer
Ben bu yoklukta her gün boğuluyorum
Yanlızlık senin için vazgeçilmez, değersiz bir çileyse
Ben bu çileyi her gün yaşıyorum
Sen benim gibi yanlız olsan
Sen bu hayatta yanlız yaşasan
Sen bu hayatı yanlız başına sürsen
Biliyorum ki sende benim gibi
Yanlızlık pençesinde çivilenen bir hancer gibi var olacaksın
Yanlızlık sana aşık olmak
Yanlızlık sana malasef ulaşamamak
Yanlızlık kapında her gece sabahlamak
Yanlızlık her kelimede her hecede seni anmaktır.
Ben yanlızsam sen yanlızlığınla kavrulasın
Neden çekip gittin vefasız
Neden beni bırakıp gittin böyle yanlız başıma
Böyle ıssız gecelerde ıssız sokaklarda körkütük gecelerde
Ben yanlızsam sen bilemezsin vefasız
Ben seni yanlızlığınla hasretinle aşkımla sevdamla
Ben seni yanlızlığımın ortasında
Ben seni yanlızlık hasretinde
İşte böyle işte böyle sevdim ben seni
Şimdi gurbet ellerde
Kimbilir hangi yaban diyarlarda
Bilmem duyuyormusun feryadımı
Özlüyormusun beni benim seni özlediğim gibi
Yanlızlık seni sevmekse ben sevginin en büyüğünü yaşıyorum
Yanlızlık sana kavuşamamaksa ben her gece ağlıyorum
Seni sevmek sana ulaşmak
Sana dokunmak için
Varsın bu hayatım bu bedenim
Yok olsun bu karanlık gecelerde