geçmişimin asiliğiyle savaşıyorum gündüz gece,
ruhumun gözleri kör, kaderim gidiyor gittiği yere,
imkansızlar boğazımda düğümlü, kendimle savaşıyorum,
göz yaşım kan olmuş, ağlamamak nedir bilmiyorum.
yalnızlık pençesini vurmuş bir kere, yürek hep virane,
haykırmak gelse de içimden sözler imkansıza gebe,
belki sonbaharın buğusu, yada ilk baharın kokusu
tutunduğum dal mı kopacak, yada dal mı hayat bulacak,
Kayıt Tarihi : 5.12.2013 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!