Pencerem hafiften aralanıyor
Dalgalarca katran karası
Bir yalnızlık yüzümün kıyı ucuna vuruyor
Bembeyaz gülüşüyle ayı hissediyordum
Avuclarima tanecik dökülürken inciler
Artık ay bile ağaçları titretecek kadar yalnız
Kelimelerim boğuk
Ademelmasimda kilitli sözcükler
Yalnızlığa kadeh vuruyor gece
Herkesin masada karanlığı
Eklemlerine kadar hissettiği gecede
Parçalı kırıklar var
Yüreğimin sigaramı çeken yerlerinde
Kayıt Tarihi : 10.5.2020 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalniz bir adamın düş ağacından kopan bir elmadır

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!