Yorgunum be hayat öyle böyle değil yalan insanlardan kendi doğruşarımdan...
Doğru olmaya çalıştıkca hayat kavgasını kaybettim yada kaybetmeye mahkum oldum...
Anladımki ne kadar doğru olursan bir okadar da yanlız kalırmış insan...
Ben ne istedimki biraz sevgi biraz güven sığınacak liman çokmu...
Bakıyorum insanlara ordan oraya koşturuyorlar nefes almadan...
Sanki bir yarış halinde gibi kiminde sevgi var kiminde güven mesela...
Ben bende ne sevgi kaldı ne güven artık inanmıyorum kimseye biliyormusun...
Bazen bir otobüse binip çok uzaklara gitmek geliyor içimden ardıma bakmadan...
Düşünüyorum sonra kimseyi değiştiremesikten sonra neye yarar...
Bazen kabullenmek gerek belkide yanlız olduğunu kimsenin olmadığını...
Bir tılsım olsa elimde önce kaderimi ve kimsesizliğimi değiştirmek isterdim...
Yada hiç doğmamayı seçerdim nebilim yada abimi ölmediğini dilerdim...
YASEMİN GÜVEN
Yasemin GüvenKayıt Tarihi : 5.3.2025 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sağlık mutlulukla tebriklerimi sunuyorum...
1- Yorgunum be hayat öyle böyle değil yalan insanlardan kendi doğruşarımdan.. dogrularimdan olmasi gerek sanirim.
2- Düşünüyorum sonra kimseyi değiştiremesikten sonra neye yarar...değiştiremedikten olacak sanirim
3-Ben bende ne sevgi kaldı ne güven artık inanmıyorum kimseye biliyormusun... burada ben fazla sanirim
4- Yada hiç doğmamayı seçerdim nebilim yada abimi ölmediğini dilerdim... Burada da abimin olacak galiba
bu arada basiniz sagolsun mekani cennet olsun..
Tekrar söylüyorum niyetim sizi düzeltmek degil sadece kelimeleri düzeltmek bu güzel siiri okuma sansi buldugum icin tesekkür ederim.
Rica ederim ben düzgün yazıyorumda bazen klavye kendi kelimesini yazıyor bende farkında olmuyorum beğendiğin için ben tşk ederim saolun abim içinde hayat çok acımasız çok bocalıyorum onsuz abim benim ilk aşkım nefesim herşeyimdi herşey geçiyor ama kardeş acısı bir kor ateş alevlendikce alevleniyor ve ben cesaret edip mezarına gidemiyorum
Rica ederim ben düzgün yazıyorumda bazen klavye kendi kelimesini yazıyor bende farkında olmuyorum beğendiğin için ben tşk ederim saolun abim içinde hayat çok acımasız çok bocalıyorum onsuz abim benim ilk aşkım nefesim herşeyimdi herşey geçiyor ama kardeş acısı bir kor ateş alevlendikce alevleniyor ve ben cesaret edip mezarına gidemiyorum
TÜM YORUMLAR (4)