Bir ses olmalı,
Karanlığın içinden gelen,
İnsana yalnız değilsin diyen,
Bir el uzanmalı,
Soğuyan omuzlara,
Sıcaklığı unutan kalplere.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



erkan kardeşim merhaba, yalnızlık evet... ingilterede bakanlığı bile kuruldu...
peki,
ki bir bistroya oturup tiramisu istemeye niyetli
o yalnız akşamımda dahi,
sadece kahve kokulu gözlerinde
olmak istiyordum aslında,
elbistan türküleri kadar yanık yüreklim…,
ah;
ve ne vakit birbirimize kaldık ki,
zuhûrata tabi olayazarken,
ne zaman birbirimizde kaldık…,
olup biten her şey,
bir çeşit ömür aşırmaktan ibaretti,
emanetleri hırsızların taşıdığı bu çağda…,
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta