Bir ses olmalı,
Karanlığın içinden gelen,
İnsana yalnız değilsin diyen,
Bir el uzanmalı,
Soğuyan omuzlara,
Sıcaklığı unutan kalplere.
Çünkü bazen,
Taş olur insanın içi.
Ama ne olursa olsun,
Kimse yalnız kalmamalı.
Kayıt Tarihi : 10.11.2025 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
peki,
ki bir bistroya oturup tiramisu istemeye niyetli
o yalnız akşamımda dahi,
sadece kahve kokulu gözlerinde
olmak istiyordum aslında,
elbistan türküleri kadar yanık yüreklim…,
ah;
ve ne vakit birbirimize kaldık ki,
zuhûrata tabi olayazarken,
ne zaman birbirimizde kaldık…,
olup biten her şey,
bir çeşit ömür aşırmaktan ibaretti,
emanetleri hırsızların taşıdığı bu çağda…,
TÜM YORUMLAR (1)