Yalnız Şiiri - Nevzat Baloğlu

Yalnız uyuyan kimsesizler vardı
Kalabalıklarda kendini arayan
Birbirinin önünden geçen
Yüzler vardı tanınmıyan
Hiç birbirini görmeyen
Kalpler vardı yalnız ağlayan
Yorğun bedenlerde
Konuşamayan birbirine bakmayan
Günahlar vardı affedilmeyen
Mutluluklar vardı kavuşamayan
İçinde hapsolmuş sevgiler vardı
Unutulmuyan aşklarda
Yaşanmışlıklar vardı masum
Anlatılamayan duygular içinde
Her sokakta köşeyi dönen
Kırgınlıklar vardı bir daha gülmeyen
Küçük bedenler vardı
Yorğun hayatlarda umutsuzca
Koşan avuçlar vardı kapanmayan
Karanlıkta kaybolan yıldızlar vardı
Güneşi gecelere kilitleyen
Derin düşlerde ağlayan
Senin olmayan neyim vardı
Sensiz olmayan