Yanlış yolmuydu Şiiri - Murat Ülkü

Kimi zaman bir bilinmezlik denizinde yüzeriz,
Kimi zaman rotamızı şaşırır, yanlış kalbe gireriz,
Her bir dönüşte, her bir ayrımda, kaybolur yiter gideriz,
Zamansız esen rüzgarların önünde, sessizce savruluruz...

O girdiğimiz yanlış yol muydu gerçekten,
Aklımla kalbimle mi yanıldım yoksa ben?
Her bir adımda bir şüphe, çapraz bir sorgu,
Kendi içimde bir ihtilal, hissettiğim acı, duyduğum yankı..

Belki de ondandır bu derin kayboluşum,
Her dönemeçte parça parça unutuluşum.
Yollara serili anılar, kaldırımlatda tozlu hatıralar,
Bir bir silinir, akan göz yaşı ile silinir gider onca yaşananlar..

Aradığım, gecenin karanlığında bir ışık,
Umutsuzluğun girdabında bir yol bir çıkış,
Yıldızlara bakıp sorduğum her bir soru,
Cevapsız kalır, suskun kalır, uzaklatda ıssız ve sessiz kalır..

Tanıdım herkesi, anladım herşeyi, vazgeçmek yok artık,
Unutanları unutuyor, ve kendimle yola devam ediyorum.
Bugün kendime bir neşe ve mutluluk ısmarlıyorum ,
Kalbimdeki acıları silerek hayata yine yeniden başlıyorum....

Belki de en doğru yol budur şimdi,
Kendine dönmek, kendini bulmak.
Unutulsa da, unutsa da bu kalp,
Yeniden atacak, yeniden sevecek...

O girdiğimiz yanlış yol muydu,
Yoksa aklımla kalbimle yanıldık mı?
Kimbilir belki de ondandır kaybolduğum,
Her yol ayrımında bir bir unutulduğu...

O zaman ne yapıyorum, unutanları unutuyor,
Ve kendimi keyifli bir gün ısmarlıyorum,
Yine de her hatıra, iz bırakmış içimde bir yerde,
Artık yeni bir benle dönüyorum, ben varım hayat olan her yerde...