Yanlış Ömrüm Şiiri - Mehmet Ali Yurtışığı

bebeklerimdir vurulan düşlerinden
gecelerimdir aydınlıkları boğan
hiç mi yer yok mutluluğa sevmeye
ben ne yaptımda asılıyor insanlık

çocuklarım bir bir kumar kaybı
mermiler bana yol klavuzu
ayaklarım kan zamana yorgun
neden vazgeçmiyor yanlış ömrüm!

çiğ bir kan yağıyor, umuda karşı
hüzünlü bir veda, güvenme bedeli
sabahlar küskün, tan a ve yarına
ben nerde yanıldım, bedenim sahte

etrafımda ne varsa kıydım onlara
yaktım deldim deştim küçümsedim
artık bende namlıyor şeytanın adı
ben nasıl bu hale geldim, dilim susta

neden? nerde? nasıl? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
dilim susta bedenim sahte yanlış ömrüm

30062015