Yanlış Matematik Şiiri - Efe Can Doğan

Seni seviyorumlar pas tutmuştu unutulan apartman kilerlerinde
Bir de çocukluğumu hapsettim
Annem demişti büyüdüğümde
Sen hiç çocuk olmadın ki.
Bir yalana inanmak ister misiniz diye soruyorum
Hep bir ağızdan evet diye haykıranlara
Yalan demekse bende sizi seviyorum.
Kelime anlamını araştırdın mı hiç bu sözcüklerin
Hiç merak ettin mi dünyanın nasıl meydana geldiğini
Bir şey sorgulamak sana uğradı mı
Hiç utandın mı başkası adına
Ya da hiç kendin oldun mu?
Bir defa belki
Üstünden çok geçince o da unutuldu.
Sabaha karşı çiğ yaprakların üstü
İnsan ruhu gibi güneşle yok oldu
Gel gitler yaşıyoruz durmadan
Üstü açık gecekondulardan yalılara fısıldıyoruz
Tutarsız şuurumuzun esiri olduğumuzdan
Kaybettiğimi sandığım şu zincirler sırtımdaki
Gün geçtikçe eskitiyorum onları
Prangalarım eksiliyor bu yüzden
Ama yine de zarar veriyor insana eskimek
Sadece kuruyan göz pınarlarından söz etmemeliyim işin büyüsünü bozmamak için
Ve Çok bağırmadan konuşmalıyım
Emanetimi bıraktığım çocukların uykusu bölünmesin diye
Bir sevilirsen bin sev
Oysa apartman kilerlerinde kışlık kömürleri
Eski bisikletimin lastikleri inik
Ve paslanmış bir seni seviyorum.
Sen yine de bir sevilirsen bin sev.