Yanlış Adres Şiiri - Zekiye Çomaklı

Gel sorma şu duygularımı
Dilim tutuluyor
Kendi halimde, kendi dünyam da gezerken
Nereden doldun hayatıma
Ayrılır ayrılmaz özlüyor
Bir araya gelince sarılmaya korkuyorum
Gideceğim diyorsun ya bazen
Gitmesen bile, hayalimde yıkılıyor bu kent
O yıkıntılar arasında yüreğim üşüyor
Kuşlar birbirine sokuluyor ısınmak için
Benim yalnız annemin kucağı var sokulacak

Yanlış adreste miyim acaba
Her yer ışıklanıyor bir araya gelince
Bilmediğim dillerde bile
Adını yazmak istiyorum her yere
Gideceğim diyorsun ya bazen
Görülmemiş düşler görüyorum uyanıkken
Kar yağıyor avuçlarıma
Bana aldırmadan geçip giden rüzgara tutunmak istiyorum
Bana aldıran köklü bir çınar olsan yanımda
Rüzgar yerine sana tutunsam
Irakları yakın etsen
Işığım olup dört bir yanımı aydınlatsan
Yokluğunda dokunuyorum sana
Varlığında seninle uyanmak istiyorum güzel sabahlara
Sensiz yalnızlığı solumak zor
Yanağına öpücük kondurmak imkansız
İşte bana tattırdığın duygular
Gel sorma demiştim şu duygularımı
Merak ediyorum bunlardan sende ne kadar var
Ya da var mı?