Yankıların Hikayesi Şiiri - Mustafa Muho

Bir sokak lambası altında, gölgemle baş başa,
Bir ses konuşur içimde, yankılanır duvarlarda.
O ben miyim, yoksa yalnızlığın sesi mi?
Şizofren bir hayal mi, yoksa gerçek mi bu şehir?

Penceremde eski bir radyo, cızırtılı bir şarkı,
Zamanın unuttuğu notalar, düşer ruhuma ağır.
Gecelerle sohbet ederim, yıldızlara fısıldarım,
Ama hangi ses benim, hangisi yankı, bilemem artık.

Bir çocuk sesi duyarım, sokakta kaybolmuş,
Beni çağırır, adımı söyler, ama ben kıpırdamam.
Çünkü bilirim, o ses de bendedir belki,
Belki de ben çoktan kayboldum, fark etmeden kendimi.

Duvarlar konuşur bazen, cümleleri tanıdık,
Kim yazdı buraya bu kelimeleri, ne zaman, nasıl?
Ben mi anlattım hikayemi, yoksa hikaye mi beni yazdı?
Soruların içinde döner dururum, cevaplar sessizdir.