Yanıyor Canlar Şiiri - Badegül Şengül

Mevsim ilkbaharınday dı,
Yaza geldi dayandı,
Binbir renkli çiçeğiyle,
Böceğiyle,yuvasında...
Gözlerini açamamış kuş dalda,
Doğmamış bebekler anne karnında....
Çiçeği burnunda gençler,sevdalılar,
Daha bıyığı terlememiş delikanlılar,
Bir ayaz bürümüşki....
Her taraf şiddet,ateş duman,kan
Dalında solmuş ak,al güller,
Bağrı yanık yürekler,
Yaralı binlerce can...
Kimisi vermiş son nefesini ızdırıpla,
Gözü açık kalmış kimilerininde,
Henüz göremedi ği güzel günler adına,
Kimisi doymamış yavrusuna,
Kimisi hasret kalmış anasına bacısına,
Koparılmış sevdiği dalından çiçeği,
Baba evladına,evlat babasına hasret kalmış,
Yemyeşil dünyanın çiçeği solmuş,
Onca can talan olmuş,
Azrail doymamış kana
Her taraf patlamış ateş olmuş,
Ciğerler kanar,kanarda durur,
Yürekler yanar yanarda durur,
Bağrı yanık analar...
Sinesine vurur vururda durur.
Geçmeyen bir hüzünki,
Gözler damla damla akıtır kanı...
Yeter artık,bu feryat yeter,
Bu çığlık yankılanıp yüce hakka gider
İner ordularıyla yüce adalet,
Bire bin ızdırabıyla...
Yerini bulur.