Can yanıyor can, baksana.
Mahşer gibi alevler çıkmış gökyüzüne.
Bu nasıl iş zirveden yanıyor dağ, taş.
Kül yanıyor durmaz, ateş yerine.
Çaresi kalmayanlar etrafta.
Söndürmek için koşuyor bir bir.
Gecenin koynunda yeşermez umutlar.
Göz yaşım neden şimdi yağmur olmuyor.
Dağa, taşa neden yağmıyor.
O gece neden içime akıyor.
Kalmış elimizde mezar taşımız.
Kalmadı gömülecek yerimiz.
Şimdi toprağa, ağaca kapan.
Kenan Gezici 27/07/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 12:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!