Yanık... Şiiri - Sait Yalçın

Kimi sevdi kırılmadı bu gönül,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...
Kafeste mahpusta kalınca bülbül,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Gurbet elde geçti en güzel yıllar,
Vuslata çıkmadı labirent yollar,
Dost bildiklerimden, beni kim kollar?
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Her yüze güleni bana can sandım,
Şeytan yüzlü meleklere hep kandım,
Defolup gittiler yine ben yandım,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Bedduam seni de çarpar bilirim,
Yıllarca gözyaşın akar bilirim,
Sanma o an koşar sana gelirim,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Beklerim, bu ateş seni de yakar,
Mazlumun âhıdır zâlimi yıkar,
Hiç yoksa ömrünce canını sıkar,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Kursağında kalsın her murâd gibi,
Yüzüne vuracak bir tokat gibi,
Seni de yapsınlar kullan at gibi,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Bu mudur insanlık, nerdedir vefa?
Gün yüzü göreme, süreme sefa,
Yoldaşın olsun hep keder ve cefa,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Senin de canını yaksınlar böyle,
Kâbuslar içinde ismimi söyle,
Hayâlin yıkılsın kalasın şöyle,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Her nefes aldıkça çatılsın kaşın,
Dört mevsim kalkmasın üstünden kışın,
Dinmesin her gece aksın gözyaşın,
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

Sait'im dualar tutar bilirim,
Şu yalan dünyada sanma gülerim,
Bu imtihan zor olsa da veririm, 'İnşaAllah"
Yürek yanık, gönül yanık, can yanık...

17.02.2025 Samsun.
Saat : 08:17